Gastroenterologija – Liv Hospital

Uvod u odjeljenje

Gastroskopija

Udobnost pacijenta je u prvom planu prilikom endoskopskih pregleda i procedura na odjeljenju gastroenterologije. Takođe, najnovije tehnologije endoskopskih jedinica omogućavaju idealne uslove za rad ljekara i medicinskog osoblja.

Endoskopija

Endoskopija je ispitivanje unutrašnjosti šupljih organa kao što je želudac direktnim snimanjem uz pomoć naprednih optičkih uređaja.

Kako se pripremiti za endoskopsko ispitivanje?

Dovoljno je ne unositi hranu 6-8 sati prije pregleda. Za to vrijeme može se konzumirati voda ili čaj. Ako ste prethodno imali reumatsku srčanu bolest, dvije različite injekcije antibiotika se daju 2 sata prije i 8 sati nakon zahvata. S druge strane, ako imate kongenitalno krvarenje ili druge bolesti, korisno je da to prijavite svom ljekaru prije procedure.

Ezogafoskopija

To je endoskopska metoda ispitivanja koja obezbjeđuje vizualizaciju cijelog jednjaka. Optička cijev (endoskop) koja ulazi u usta se ubacuje u ždrijelo i region između farinksa i jednjaka. Pažljivo se spušta u područje u kojem se jednjak spaja sa stomakom bez oštećenja tkiva, jer su zidovi jednjaka pričvršćeni jedan za drugi. Ezofagoskopijom se ispituju stanje sluzokože, prisustvo tumora, stranih tijela, a naročito kongenitalnih ili stečenih oblika poremećaja organa. Ne treba zaboraviti da može doći do značajnih promjena u prečniku organa. Ponekad se vezikule (divertikula) posmatraju duž zida organa ili se cijeli jednjak širi (megaezofag). Nasuprot tome, može se naići i na sužavanje ili blokiranje. Mali komadići sluznice dobijeni ezofagoskopijom pregledaju se pod mikroskopom. Ove čestice se koriste za razlikovanje malignih formacija kao što je tumor.

Kako se pripremiti za ezofagoskopsko ispitivanje?

Gastroskopija

To je postupak ispitivanja gornjeg gastrointestinalnog sistema; tako reći ezofagusa, želuca i duodenuma. Ova procedura se izvodi putem opreme za endoskopiju. Navedeni alat je mekan, plastičan, debljine malog prsta. To je sistem kamera koji prenosi sliku na televizijski ekran.

Kada je potrebna gastroskopija?

• Problemi u vezi sa gutanjem (bolno gutanje, poteškoće u gutanju čvrste ili tečne hrane, spuštanje hranljivih sastojaka, itd.).
• Slabljenje želudačne kiseline i gorušica koja ne prolazi uprkos liječenju.
• Bolovi u trbuhu (bol u želucu ili u srednjem gornjem dijelu trbuha koji se javljaju usled gladi ili nekoliko sati nakon jela).
• Crvena ili zrnasta krv nalik kafi koja se pojavljuje tokom povraćanja.
• Povraćanje praćeno bolovima u trbuhu.
• Uočene abnormalnosti na rendgenskom snimku želuca sa barijem

Kako se pripremiti za gastroskopski pregled?

Kako se izvodi procedura gastroskopije?

Sprej koji zaustavlja mučninu i povraćanje, sličan onome koji koriste stomatolozi, sa efektom trajanja od petnaest minuta se prska u grlo prije početka procedure. Postupak endoskopije kod vrlo stresnih pacijenata započinje nakon što se pacijenti opuste intravenskim davanjem relaksirajućih lijekova, ako nema drugih medicinskih neugodnosti. Navedena procedura nije hirurška intervencija. Stoga ne zahtijeva anesteziju i potpuno uspavljivanje.

Kolonoskopija

To je snimanje čitavog debelog i tankog crijeva i susjednih djelova debelog crijeva ulaskom kroz anus pomoću tanke i fleksibilne cijevi sa kamerom na kraju. Ispitivanje dijela debelog crijeva blizu anusa naziva se sigmoidoskopija. Potrebno je očistiti crijeva prije zahvata uz pomoć laksativa. To je najpouzdanija metoda za dijagnostiku raka debelog crijeva. Štaviše, štiti pacijente od raka tako što obezbjeđuje otkrivanje i uklanjanje polipa i sličnih prekanceroznih lezija. Pregled se preporučuje svima starijim od 50 godina da bi bili zaštićeni od raka debelog crijeva. Oni koji imaju istoriju raka debelog crijeva u porodici morali bi da urade kolonoskopiju u godinama koje su za 10 godina manje od uzrasta najmlađih pacijenata oboljelih od raka u porodici. Većina karcinoma debelog crijeva se razvija preko benignih tumora koji se nazivaju polipi. Kolonoskopija u odgovarajućem vremenu omogućava pronalaženje i uklanjanje polipa u ranijoj fazi prije razvoja raka. Na ovaj način, pacijenti se oporavljaju i od raka i od operacije. Ovi polipi se uklanjaju iz debelog crijeva, a naknadnu kolonoskopiju treba uraditi za 1 do 3 godine prema karakteristici polipa. Kolonoskopija se takođe koristi u dijagnostici i praćenju bolesti koje nisu rak debelog crijeva, kao što su ulcerativni kolitis, Kronova bolest. Kolonoskopijom pacijenti mogu izbjeći operaciju, jer obezbeđuje dijagnozu i liječenje krvarenja debelog crijeva.

Kako se pripremiti za kolonoskopski pregled?

Potrebno je očistiti crijeva prije zahvata uz pomoć laksativa. Pojedinosti se javljaju pacijentu od strane ljekara specijaliste, jer faza pripreme varira u zavisnosti od osobe i slučaja.

Šta je ERCP?

ERCP (endoskopska retrogradna holangio-pankreatografija) se koristi u dijagnostici i tretmanu oboljenja kao što su kamen u žučnoj kesi, tumori koji mogu uzrokovati upalu žučnih kanala (holangitis), upalu pankreasa (pankreatitis) stvaranjem strikture ili blokade u žučnim kanalima i pankreasu. Intervencija se izvodi pomoću videoendoskopskog uređaja (duodenoskop). Postupak traje od 20 minuta do jednog sata. Pacijent se pregleda prije zahvata i vrše se neophodni testovi. Osoba kojoj treba izvršiti ERCP mora gladovati najmanje 8 sati prije procedure. Pored toga, ako se koriste antikoagulantni ljekovi kao što je Aspirin, Coumadin, treba prekinuti sa upotrebom nedelju dana prije procedure.

ERCP procedura se izvodi postavljanjem pacijenata na lijevu bočnu poziciju na rendgenskom stolu. Sprej lokalnog anestetika se raspršuje u pacijentovo grlo kako bi se endoskop progutao prije postupka, a sedativi i analgetici se daju intravenski. Dakle, iako pacijent miruje tokom procedure, svjestan i može komunicirati kada je to potrebno. Pacijent, kojem se vrši sedacija, unosi se oralno putem endoskopa sa strane. Duodenoskop omogućava vizualizaciju prijelaza na drugi dio dvanaestopalačnog crijeva i područja gdje su žučni kanali otvoreni do crijeva.

Ovdje su prisutne papile, gdje su glavni žučni kanal i kanali pankreasa otvoreni do crijeva. Injekcija kontrastnog materijala se vrši kroz tanku kanilu umetnutu u maloj rupici na vrhu papile, a radiografijom žučnih kanala i kanala pankreasa dobijaju se slike. Neke patologije u prikazanom žučnom kanalu ili kanalu pankreasa mogu se liječiti u istom tretmanu. Otvaranje papile raste siječenjem specijalnim uređajem koji prolazi kroz duodenoskop, ako se tokom ERCP-a u žučnim kanalima detektuje stenoza žučnog kamenja, bilijarnog mulja. Ova procedura se naziva endoskopska spinkterotomija. Žučni kamenac i / ili bilijarni mulj prisutni u žučnim kanalima ulivaju se u crijevo prolazeći kroz specijalne katetere kroz otvor papile koji se povećava rezanjem; zatim se izlučuju kroz izmet. Ponekad, mehaničke drobilice kamena, koje se nazivaju litotripter, moraju se koristiti za veliko kamenje u žučnim žlijezdama koje mogu uzrokovati začepljenje u crijevima.

Moguće komplikacije koje mogu nastati nakon toga su: krvarenje, perforacija tokom uvećanja otvora papile rezanjem; akutni pankreatitis i holangitis. Najčešća komplikacija je krvarenje sa mogućnošću od 2,5%. Međutim, većina krvarenja prestaje spontano bez intervencije. Endoskopska intervencija je moguća kod neprekidnog krvarenja. Perforacija i razvoj apscesa se rijetko viđa tokom ove procedure; može biti opasna po život ako se ne dijagnostikuje rano. Akutni pankreatitis, koji se može razviti nakon ERCP, obično je blag i dobro reaguje na medicinski tretman. Pacijent se prati nekoliko sati nakon ERCP-a, može se poslati kući sa preporukama ako se ne pojavi komplikacija. U ostatku dana preporučuje se odmaranje.

Endoskopske intervencije

• Endoskopija gornjeg digestivnog sistema (ezofagogastroduodenoskopija)
• Kolonoskopija
• Endoskopska retrogradna holangio-pankreatografija (ERCP)
• Otvaranje perkutane endoskopske gastrostomije (PEG)
• Endoskopski ultrazvuk (EUS)
• Endoskopija video kapsule (VCE)
• Enteroskopija sa dvostrukom balonom
• Manometrija – pH metrija
• Postavljanje balona na želucu (intragastrični balon)
Dio naših endoskopskih postupaka je dijagnostički, dok se drugi dio sastoji od terapijskih intervencija.

Dijagnostičke i terapijske endoskopske intervencije

• Polipektomija
• Skleroterapija
• Dilatacija balona u strikturi jednjaka
• Implantacija stenta u debelom crijevu i jednjaku
• Podvezivanje jednjaka
• Ligacija trake za hemoroide
• Ubrizgavanje sklerozirajućih sredstava u varikozitet fundusa
• Uklanjanje stranog tijela
• Perkutana endoskopska gastrostomija (PEG)
• Argon plazma koagulacija (APC)
• Uklanjanje žučnjaka iz žučnih kanala uz pomoć balona i korpe
• Postavljanje balona na želucu

Ezogafoskopija

• To je postupak pregleda gornjeg gastrointestinalnog sistema koji čine ezofagus, želudac i duodenum. Ova procedura se izvodi putem opreme za endoskopiju. Navedeni alat je mekan, plastičan, debljine malog prsta. To je sistem kamera koji prenosi sliku na televizijski ekran.

Kada je potrebna gastroskopija?

Kako se pripremiti za gastroskopski pregled?

Kako se izvodi procedura gastroskopije?

Sprej koji zaustavlja mučninu i povraćanje, sličan onome koji koriste stomatolozi, sa efektom trajanja od petnaest minuta se prska na grlo prije početka procedure. Postupak endoskopije kod vrlo stresnih pacijenata započinje nakon što se pacijenti opuste intravenskim davanjem relaksirajućih lijekova, ako nema drugih medicinskih neugodnosti. Navedena procedura nije hirurška intervencija. Stoga ne zahtijeva anesteziju i potpuno uspavljivanje.

Kolonoskopija

To je snimanje čitavog debelog i tankog crijeva i susjednih djelova debelog crijeva ulaskom kroz anus pomoću tanke i fleksibilne cijevi sa kamerom na kraju. Ispitivanje dijela debelog crijeva blizu anusa naziva se sigmoidoskopija. Potrebno je očistiti crijeva prije zahvata uz pomoć laksativa. To je najpouzdanija metoda za dijagnostiku raka debelog crijeva. Štaviše, štiti pacijente od raka tako što obezbjeđuje otkrivanje i uklanjanje polipa i sličnih prekanceroznih lezija. Pregled se preporučuje svima starijim od 50 godina da bi bili zaštićeni od raka debelog crijeva. Oni koji imaju istoriju raka debelog crijeva u porodici morali bi da urade kolonoskopiju u godinama koje su za 10 godina manje od uzrasta najmlađih pacijenata oboljelih od raka u porodici. Većina karcinoma debelog crijeva se razvija preko benignih tumora koji se nazivaju polipi. Kolonoskopija u odgovarajućem vremenu omogućava pronalaženje i uklanjanje polipa u ranijoj fazi prije razvoja raka. Na ovaj način, pacijenti se oporavljaju i od raka i od operacije. Ovi polipi se uklanjaju iz debelog creva, a naknadnu kolonoskopiju treba uraditi za 1 do 3 godine prema karakteristici polipa. Kolonoskopija se takođe koristi u dijagnostici i praćenju bolesti koje nisu rak debelog crijeva, kao što su ulcerativni kolitis, Kronova bolest. Kolonoskopijom pacijenti mogu izbjeći operaciju, jer obezbeđuje dijagnozu i liječenje krvarenja debelog crijeva.

Kako se pripremiti za kolonoskopski pregled?
Potrebno je očistiti crijeva prije zahvata uz pomoć laksativa. Pojedinosti se javljaju pacijentu od strane ljekara specijaliste jer faza pripreme varira u zavisnosti od osobe.

Šta je ERCP?

ERCP procedura se izvodi postavljanjem pacijenata na lijevu bočnu poziciju na rendgenskom stolu. Sprej lokalnog anestetika se raspršuje u pacijentovo grlo kako bi se endoskop progutao prije postupka, a sedativi i analgetici se daju intravenski. Dakle, iako pacijent miruje tokom procedure, svjestan i može komunicirati kada je to potrebno. Pacijent, kojem je izvršena sedacija, unešena je oralno putem endoskopa sa strane. Duodenoskop omogućava vizualizaciju prijelaza na drugi dio dvanaestopalačnog crijeva i područja gdje su žučni kanali otvoreni do crijeva.

EUS

• Ultrasonografija je metoda u kliničkoj praksi koja se obično koristi u dijagnostici bolesti probavnog sistema. Iako je sličan rendgenskom snimku sa slikom, on ne sadrži zračenje.
• Endoskopski ultrazvuk (EUS) se izvodi postavljanjem mini ultrazvučnog uređaja koji emituje zvučne talase i zapise na vrhu uređaja koji se koriste u endoskopiji digestivnog sistema i zove se endoskop.
• EUS se koristi za proučavanje tumora koji se javljaju u probavnom sistemu ili u organima u blizini digestivnog sistema (veličina i dubina tumora, metastaze limfnih čvorova i susjednih organa itd.) i za ispitivanje lezija lociranih ispod epitela u digestivnom traktu sistem, jer detaljno prikazuje slojeve zidova u digestivnom sistemu.
• To je veoma koristan metod za procejnu naročito ezofagusa, stomaka, pankreasa i žučnih kanala; i uslovno je superiorniji od drugih metoda snimanja.
• Uzorci tkiva iz tumora koji potiču iz probavnog sistema i organa koji su u blizini digestivnog sistema mogu se dobiti preko EUS; ciste i slične formacije mogu se isprazniti (interventni EUS).

VCE

• Probavni sistem je u obliku dugačkog kanala koji se proteže od usta do anusa. Iako je moguće ispitati ezofagus, želudac, duodenum i debelo crijevo koje predstavljaju početak i poslednji dio ovog kanala endoskopskim metodama kao što su gastroskopija i kolonoskopija, nije moguće ispitati njen srednji dio koji se sastoji od tri dijela naziva duodenum, jejunum i ileum.
• Kapsulska endoskopija, koja je razvijena za ovu svrhu, je video kapsula veličine veće pilule koja ima svoj izvor svijetla i kameru.

Kako se VCE izvodi?

1. Dvanaestočasovno gladovanje.
2. Senzori se postavljaju na pacijenta.
3. Snimač podataka i sistem baterija su prikačeni na pacijenta preko specijalnih pojaseva.
4. Kapsula se proguta.
5. Pacijent može početi da konzumira hranu od bistre tečnosti 2 sata nakon što se kapsula proguta, i može jesti lagani ručak nakon oko 4 sata.
6. Pacijent se otpušta ili se oprema sa njega / nje uklanja nakon 12 sati snimanja; vrača se na odjeljenje.
7. Pacijent ne bi trebalo da obavlja teške vježbe, da radi MRI snimanje itd.

Postavljanje balona u želucu

Postavlja se endoskopski i uklanja se endoskopski.
– Balon endoskopski postavljen u stomaku je napunjen sa 500-700 ml normalnog fiziološkog rastvora.
– Obezbjeđuje osobi da izgubi na težini smanjenjem unosa hrane uz pomoć dijete.
– Ostaje u stomaku 6 mjeseci. Ne bi trebalo da bude duže od 6 mjeseci.
– Proceduru sprovode gastroenterolozi sa iskustvom u endoskopiji što je od apsolutne vađnosti, a pacijentovo praćenje treba pažljivo isplanirati.

Kome se može izvesti postavljanje želudačnog balona?

– Pruža maksimalnu korist pacijentu u smanjenju rizika od drugih bolesti zbog gojaznosti (dijabetes tipa II, kardiovaskularne bolesti, bolesti zglobova i tako dalje).
– Pomaže u smanjenju hirurških riziks smanjenjem gojaznosti kod pacijenata, koji se mogu operisati iz bilo kog razloga.
– Osigurava gubitak težine od najmanje 20-25% ukupne težine u roku od 6 mjeseci.

U kojim situacijama ne bi trebalo izvoditi proceduru postavljanja balona u želucu?

• Kod alkoholičara, narkomana.
• Onih koji imaju mentalne poremećaje
• Osoba koje koriste NSAIL, antikoagulante i sistemske kortikosteroide.
• Bolesnih pacijenta sa prethodnom laparotomijom.
• Bolesnih pacijenata s prethodnom glavnom laparoskopskom operacijom.
• Debelih ljudi koji imaju infektivnu crijevnu bolest.
• Ljudi sa gastrointestinalnim problemima kao što su ezofagitis, čirevi.
• Gojaznih ljudi koji ne ispunjavaju kriterijume indeksa telesne mase

Jedinica za endoskopiju

Endoskopija je ispitivanje unutrašnjosti šupljih organa kao što je želudac direktnim snimanjem uz pomoć naprednih optičkih uređaja.
Kako se pripremiti za endoskopsko ispitivanje?
Dovoljno je ne unositi hranu 6-8 sati prije pregleda. Za to vrijeme može se konzumirati voda ili čaj. Ako ste prethodno imali reumatsku srčanu bolest, dvije različite injekcije antibiotika se daju 2 sata prije i 8 sati nakon zahvata. S druge strane, ako imate kongenitalno krvarenje ili druge bolesti, korisno je da to prijavite svom ljekaru prije procedure.

Poliklinika za hepatologiju

• Dijagnoza i liječenje jetrenih infekcija hepatitisa B i C, alkoholom izazvana bolest jetre, bolest masne jetre i druge bolesti metabolizma se uspješno sprovode.
• Tretman i blisko praćenje ciroze, koja je uznapredovala faza oštećenja jetre koja se može pojaviti iz različitih razloga i njene moguće komplikacije.
• Iglična biopsija jetre, koja je veoma važna za dijagnozu bolesti jetre, određivanje stepena oštećenja jetre i odgovora na obavljeni tretman, vrši se sigurno kod naših pacijenata koji to zahtijevaju.
• Terapija ablacije koja se koristi u liječenju primarnih i metastatskih tumora jetre sprovodi se zajedno sa našom intervencijskom klinikom za radiologiju.
Metod koji se može koristiti za mjerenje stepena oštećenja jetre izazvanog bolešću jetre povezanih sa različitim uzrocima
* Takođe je pomoćnik u procjeni odgovora na izvršene tretmane
* Hronični virusni hepatitis (hepatitis B i C)
* Bolest masne jetre
* Hronične bolesti jetre zbog drugih uzroka
* Dijagnoza i praćenje ciroze jetre

Ko treba da uradi snimanje crijeva?

“Rana dijagnoza i ispravna hirurška intervencija može omogućiti dug život pacijentima. “
Približno 850 hiljada ljudi na Zemlji dobije rak debelog crijeva svake godine i 1 od 4000 ljudi umre od posledica ovog oboljenja.

Faktori rizika:

-Starenje: Rizik se povećava nakon 50 godina starosti. Povećava se za dva puta na svakih 10 godina.
-Porodična istorija: Ljudi koji imaju rođake prvog i drugog stepena sa istorijom oboljenja od raka debelog crijeva.
-Polip: Osobe sa porodičnom istorijom bolesti povezanih sa polipom ili čiji su prethodni rezultati pokazali polip.
-Upalna bolest crijeva: osobe sa ulceroznim kolitisom i Crohnovom bolešću
Životni stil: Ljudi koji ne vježbaju, piju alkohol i puše.

Šta je kolonoskopija?
To je postupak prikazivanja unutrašnje površine debelog crijeva teleskopom i snimanjem. Najosetljivija je tehnika koja se preporučuje u programu skeniranja. Kada se ova procedura izvodi anestetičkim sredstvima, potpuno je bezbolna i nije problematična. Moguće je dobiti uzorak biopsije iz crijeva i izvaditi polipe koji mogu napredovati i prerasti u rak.
“Rak debelog crijeva je bolest koja se može spriječiti programom skrininga.”

Ko treba da uradi snimanje crijeva?

• Sve žene i muškarci stariji od 50 godina
• Osobe kojima je dijagnostikovan rak debelog crijeva ispod 60 godina starosti i imaju rođake prvog ili drugog stepena sa rakom debelog crijeva
• Osobe sa sindromom zapaljenskog crijeva, Crohnovom bolešću i ulcerativnim kolitisom (8 do 10 godina nakon početka bolesti)
• Osobe sa polipima ili porodičnom istorijom polipa

Analizu fekalne okultne krvi treba uraditi svake godine, lijevu kolonoskopiju treba uraditi jednom u pet godina, kolonoskopiju treba obaviti jednom u 10 godina, a određeni program treba započeti u dobi od 40 godina.